Dit is artikel van gastroblogger Sandra.
Vergeet de Tequila die je als 16-jarige (of stiekem nog steeds?) aan de bar achterover tikte. Of ik die naar spiritus smakende drank die je in je keel goot en vervolgens zuur in een schijf citroen moest bijten om die afschuwelijke smaak te vergeten bedoel? Ja die. En als ik nu pijnlijke herinneringen oprakel: mijn excuses. Maar vergeet het: Tequila is hot!
Ik begrijp het als je me niet gelooft. De Sauza’s en de Sierra’s hebben voor gaten in je geheugen gezorgd en de niet zo fraaie dame aan de bar omgetoverd tot een equivalent van Adriana Lima. Maar dit gaat je niet meer gebeuren, daarentegen, je zult met jouw kennis over goede Tequila wél de juiste vrouw mee naar huis nemen.
Eerst wat achtergrondinformatie over deze sophisticated drank. Want niet alles is zomaar Tequila: alleen als het voor minstens 51% uit het sap van de agave plant is gedestilleerd mag het zo genoemd worden en alleen als het is geproduceerd in de streek Santiago de Tequila in het op één na mooiste land ter wereld: Mexico. In feite is Tequila een soort Mescal, een andere drank van behoorlijke kwaliteit. Maar daar later meer over. Er zijn ook Tequila’s die voor 100% uit agave bestaan en dan heb je echt good stuff te pakken.
Er zijn verschillende soorten Tequila: blanco, joven, resposado, añejo en extra añejo. Blanco (ook wel plata of silver genoemd) is de jongste soort en is niet meer dan drie maanden gerijpt. Hij is licht van kleur en wordt eigenlijk meteen na rijping gebotteld. En (vergeef me dat ik het weer naar boven breng) dit is de viezigheid die je in de kroeg kreeg. Maar uiteraard zijn er ook goede Tequila’s Blanco: neem bijvoorbeeld een Fortaleza of een Herradura. Je zult de smaak van vroeger herkennen, maar tegelijk weet je dat je goed spul drinkt en leer je het waarderen. Een Tequila joven (ook wel oro genoemd) verschilt niet veel van de Blanco. Het enige is dat hier vaak kleur aan toegevoegd wordt, zoals karamel, waardoor het een licht bruine kleur krijgt. Deze soort wordt vooral gebruikt in cocktails zoals de Margarita.
Dan komt één van de betere jongens: de reposado. Dit is Tequila die meer dan twee maanden tot een jaar gerijpt is in houten vaten. Het zorgt ervoor dat de smaak zachter wordt en het een licht bruine kleur krijgt. Mijn favoriet: Cava de Oro, maar ook een Jose Cuervo is zeker de moeite waard. De añejo heeft een nog verfijndere smaak met een licht houtaroma. Deze soort is meer dan een jaar gerijpt. En wil je echt het beste van het beste? De extra añejo (ofwel: reserva) is hier je vriend. Dit is puur goud en als je dit drinkt vergeet je alle slechte momenten waar Tequila ooit voor gezorgd heeft. Deze jongen is meer dan acht jaar gerijpt namelijk. Helaas heb ik deze fenomenale variant slechts één keer mogen proeven (je portemonnee moet het natuurlijk wel toelaten) en dit was ook een Cava de Oro.
Vergeet ook zeker het volgende niet: als je een glaasje Tequila drinkt, sla het dan niet in één keer achterover zoals vroeger. Nee, proef eraan, ruik eraan, ervaar de smaak en waan je even in een haciënda in Jalisco. Salut!
